به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

پایتخت این روز‌های تلویزیون کجاست+تصاویر

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۷۸۵۸۴۶۰

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، مسافر جاده سوادکوه که باشید سه ساعت می‌توانید تابلو‌هایی زیبا از آفرینش خداوند را در این مسیر بینید درست زمانی که از گردنه گدوک به پایین می‌آیید و پل ورسک را رد می‌کنید آنچه در چپ و راست جاده خواهید دید سراسر سرسبزی و طراوت است. شهر‌ها و روستا‌هایی که در دل جنگل‌های سرسبز هیرکانی، رودخانه همیشه جاری تلار و دامنه خطیرکوه بنا شدند تا زیباترین تصاویر را از طبیعت به تماشا بگذارد، اما هر نوروز قصه‌ای در دل یک شهر کوچک در این مسیر خلق می‌شود و در قاب تلویزیون خانه هایمان می‌نشیند داستانی از یک خانواده معمولی در شهری معمولی، چون همه شهر‌های سوادکوه شهر شیرگاه که پنج سالی است لوکیشن سریال پایتخت شده است، اما این شهر چه دارد؟

 

 

تاریخ شیرگاه

شهری که اکنون شیرگاه نام دارد قدمت تاریخی چندانی ندارد، چون در سال‌های بسیار دور محل زندگی گروه‌های انسانی در روستا‌های اطراف این شهر مانند چالی، تپه‌سر و آبدنگه‌سر شکل گرفت با مردمانی که به کار چوب‌بری و دامداری مشغول بودند و به مرور زمان برای تأمین چوب و چرای دامهایشان به علت فاصله کم این سه منطقه از شیرگاه روزانه به جنگل‌های این منطقه رفت و آمد می‌کردند و نتیجه این کار کوچ تدریجی آن‌ها به شیرگاه شد آن‌ها ابتدا کومه‌ها وکلبه‌هایی برای اقامت چند روزه خود ساختند و کم کم آن را به خانه‌های دائمی تبدیل کردند و در اثر این کار هستهٔ اصلی شیرگاه امروزی به وجود آمد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وجه تسمیه شیرگاه

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، درباره وجه تسمیه شیرگاه روایت‌های گوناگونی وجود دارد یک دیدگاه در مورد این نام این است که شیر در زبان محلی به معنای تری و نمناکی است در این صورت معنی شیرگاه یعنی مکانی‌تر یا نمناک

برخی‌ها نام شیرگاه را برگرفته از رویدادی تاریخی می‌دانند روایتی که می‌گوید ناصرالدین شاه هنگام سفر به مازندران در حالیکه یک شیر درنده او را همراهی می‌کرد در منطقه خارخون شیرگاه اتراق کرد شاه در حال استراحت بود که یکی از گاو‌های دامدار شیرگاهی گوساله‌ای زایید و سر و صدای زیادی داشت طوری که خواب شاه مختل شد و شاه قاجار که از خواب نیمروزی بیدار شده و عصبانی بود فرمان داد دامدار را نزدش بیاورند دامدار آمد و گاو را پیشکش شاه کرد، اما همراهان ناصرالدین شاه نتوانستند گاو را نگه دارند به همین خاطر ناصرالدین شاه شیرش را فرستاد تا گاو را بدرد گاو و شیر با هم درگیر شدند تا این‌که گاو با شاخ خود شکم شیر را درید و شیر زخمی شد و از پا افتاد و از آن روز، این منطقه را «شیر گاو» نامیدند که بعد به به شیرگاه تبدیل شد.

 

شیرگاه کجاست

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، شیرگاه مرکز شهرستان سوادکوه شمالی که در آبان ۱۳۴۱ نام شهر را به خود اختصاص داد ازجنوب به شهر‌های زیرآب و پل سفید واز شمال به شهرستان قائم شهر و از غرب به شهرستان بابل راه دارد.

شهرشیرگاه در محدوده شهری بیش از ۱۰ هزار نفر و با روستا‌های اطراف بیش از ۳۰ هزار نفر جمعیت دارد شغل بیشتر مردم کشاورزی و دامداری است.

این شهر درمحل تلاقی دو رود قرار گرفته است یکی رود تِلار (به معنی تیل آر، یعنی رودی که گِل می‌آورد) از منطقه آلاشت و گردنه‌های دوگل سرچشمه می‌گیرد و دیگری رود کسیلیان که در بیشتر مواقع سال آبی روشن و زلال دارد وجود این دو رود و دره‌هایی نسبتاً کم عمق سبب شد مردم برای تردد در خیابان‌ها پل‌های متعددی بسازند به همین دلیل شیرگاه را شهر پل‌ها لقب دادند.

بیش از ده پل در این شهر قرار دارد که قدمت یکی از این پل‌ها به دوره سامانی و چند پل به دوره صفویه بر می‌گردد پل‌هایی مانند پل شاپور، پل دختر، پل تاریخی شاه‌عباسی آبدنگسر، پل شاه‌عباسی و پل راه آهن که علاوه برقدمت تاریخی، زیبایی خاصی به این شهر کوچک دادند.

اما جاذبه‌های گردشگری شیرگاه تنها به پلهایش خلاصه نمی‌شود جاذبه‌های دیگری نیز در این شهرستان وجود دارد که همیشه و در همه فصل‌ها گردشگران را به سوی خود جذب می‌کند مانند آبشار شیرگاه در نزدیکی تونل جادهٔ زیراب- شیرگاه، رودخانه کسیلیان در نارنج بُن، آبشار پلنگ دره، جنگل اندرگلی و دریاچه ۲۵ هکتاری سنبل رود که در بسیاری از صحنه‌های سریال پایتخت در قاب تلویزیون جای گرفته و این شهر زیبا را به مقصد برخی از خانواده‌ها تبدیل کرده است خانواده‌هایی که این روز‌ها از سراسر ایران برای دیدن لوکیشن‌های پایتخت ۵ گانه عازم شیرگاه می‌شوند.

 

گزارش از سید رضا کریمی 

انتهای پیام/آ

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: میراث فرهنگی نوروز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۵۸۴۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حد کم کردن وزن کجاست؟ نگاهی به شیوه‌های مرسوم در کاهش و تثبیت وزن

صدای ایران از یورونیوز-چه با کمک دارو‌های مؤثر جدید لاغر شوید، چه بعد از جراحی لاغری وزن کم کنید، چه ورزش کنید و کالری بسوزانید، روزی می‌رسد که اعداد روی ترازو دیگر پایین نمی‌آیند و شما به محدودیت کاهش وزن برخورد می‌کنید. اما این حد کجاست؟

به گزارش شبکه سی‌ان‌ان، در یک مطالعه جدید، کوین هال، پژوهشگری در مؤسسه ملی بهداشت که کارشناس اندازه‌گیری متابولیسم و تغییر وزن است، بررسی‌ای انجام داد تا ببیند به طور معمول چه زمانی کاهش وزن متوقف می‌شود و این موضوع چه ارتباطی با روش کاهش وزن افراد دارد.

او با استفاده از داده‌های حاصل از آزمایش‌های بالینی باکیفیت از روش‌های مختلف کاهش وزن، این داده‌ها را به مدل‌های ریاضی تقسیم کرد تا بفهمد چرا افرادی که وزن کم می‌کنند از جایی به بعد آن را متوقف می‌سازند.

او دریافت که بخشی از دلیل مؤثر بودن جراحی بای پس معده و دارو‌های جدید کاهش وزن مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید این است که زمان لازم برای رسیدن به پایداری وزن دو برابر می‌شود. در واقع در این روش نسبت کاهش کالری، افراد می‌توانند برای مدت طولانی‌تری کاهش وزن را ادامه دهند.

بدن با تلاش برای حفظ تعادل بین کالری‌هایی که می‌خوریم و کالری‌هایی که می‌سوزانیم وزن را تنظیم می‌کند. وقتی کالری مصرف می‌کنیم یا کاهش می‌دهیم و شروع به سوزاندن انرژی ذخیره شده خود می‌کنیم، اشتها به ما می‌گوید که بیشتر بخوریم. مطالعات هال نشان داده است که هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، اشتها قوی‌تر می‌شود تا زمانی که با تمام کار‌های سختی که در وهله اول برای از دست دادن وزن انجام داده، مقابله کند.

این مکانیسم واکنشی برای اجداد شکارچی انسان ارزشمند بوده است، اما برای انسان‌های مدرن که دسترسی آسان به غذا‌هایی با انرژی متراکم دارند، به خوبی کار نمی‌کند.

هال برای مطالعه مسیر کاهش وزن تنها با استفاده از محدودیت کالری، کاهش وزن مشاهده شده را مدلسازی کرد. او به طور تصادفی ۲۳۸ بزرگسال را به گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت دو سال از یک رژیم غذایی با محدودیت ۲۵ درصد کالری پیروی کردند و گروه دیگر به خوردن مطابق معمول پرداختند. این مطالعه که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ با مشارکت مؤسسه ملی بهداشت انجام شد نشان داد افراد گروهی که کالری را کاهش دادند به طور متوسط حدود ۱۶پوند وزن از دست دادند، اما گروهی که رژیم غذایی معمولی خود را دنبال کردند حدود ۲ پوند اضافه وزن داشتند.

اگرچه افرادی که در این تحقیق شرکت کردند به مدت دو سال به تلاش خود ادامه دادند، اما کاهش وزن آنها تقریباً در حدود ماه دوازدهم متوقف شد، زیرا اشتهای آنها برای مقابله با چاقی افزایش یافت.

هال اشاره می‌کند که در مطالعه خود به میانگین‌ها پرداخته است. زمان کاهش وزن ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد.

مدل هال پیش‌بینی کرد که برای دستیابی به کاهش وزن گزارش‌شده در آن مطالعه، افرادی که رژیم‌شان با ۲۵۰۰ کالری در روز شروع می‌شد، باید بیش از ۸۰۰ کالری در روز کاهش می‌دادند. به این ترتیب بدن آنها این گونه پاسخ داد که باید به ازای هر کیلوگرم وزنی که از دست داده‌اند، روزانه حدود ۸۳ کالری بگیرند.

یک کیلوگرم حدود ۲.۲ پوند است. به ازای هر ۲.۲ پوند کاهش وزن داوطلبان در این تحقیق، اشتهای آنها با درخواست ۸۳ کالری بیشتر در روز پاسخ داده شد. میانگین کاهش وزن گزارش شده در این مطالعه ۷.۵ کیلوگرم یا ۱۶ پوند بود و این به معنی آن است که در کمترین وزن خود، احساس نیاز به خوردن ۶۲۲ کالری بیشتر در روز نسبت به قبل از شروع کاهش وزن داشتند.

اما آنها در واقع ۶۲۲ کالری اضافه در روز نمی‌خوردند بلکه این مقدار اشتهای بیشتری است که احساس می‌کردند به آن نیاز دارند، در حالی که همان تلاشی را می‌کردند که در ابتدا برای کاهش ۸۰۰ کالری در روز انجام می‌دادند.

هال گفت در پایان این مطالعه، شرکت‌کنندگان به همان اندازه که در ابتدا تلاش می‌کردند برای مقاومت در برابر غذا تلاش می‌کردند، اما به جای ۸۰۰ کالری که هدف آنها بود، فقط توانستند حدود ۲۰۰ کالری در روز کاهش دهند؛ و این باعث شد که روند کاهش وزن آنها متوقف شود.

دکتر کریستوفر گاردنر، مدیر مطالعات تغذیه در مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد، قبلاً به سی‌ان‌ان گفته بود که روند کاهش وزن هر چه پیشتر می‌رود سخت‌تر می‌شود. زیرا بدن افراد به آن واکنش نشان می‌دهد و از نظر متابولیک کارآمدتر می‌شوند؛ و بنابراین همان کسری کالری این کار را برای شما انجام نمی‌دهد. به همین دلیل است که کاهش وزن افراد رفته رفته متوقف می‌شود.


در مدل هال، از آنجایی که افراد وزن بیشتری از دست دادند، اشتهایشان برگشت و حدود ماه ۱۲، کاهش وزن را متوقف کردند.

دارو‌های سماگلوتید و تیرزپاتید که با تقلید از هورمون‌های روده به افراد در کاهش وزن کمک می‌کنند، باعث ایجاد محدودیت بیشتری کالری شدند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده تزریق تیرزپاتاید را تأیید کرده است. این اولین و تنها داروی چاقی در نوع خود است که هم جی‌آی‌پی (پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز) و هم جی‌ال‌پی-۱ را فعال می‌کند.

اما مهم‌تر از همه آن که این دارو‌ها فقط بر تعداد کالری‌هایی که افراد از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند تأثیر نداشتند. آنها همچنین تعداد کالری‌هایی را که بدنشان باعث می‌شد با کاهش وزن دوباره غذا بخورند، کاهش دادند و در واقع اشتهایشان را ضعیف کردند. با کاهش اشتهای خود به نصف، آنها توانستند وزن خود را برای مدت طولانی‌تری کاهش دهند، به طور متوسط یک سال بیشتر در مقایسه با محدودیت کالری به تنهایی و بدون دارو. به طور کلی روند کاهش وزن در افرادی که از دارو‌های کاهش وزن استفاده می‌کنند در حدود سال دوم متوقف می‌شود.

عمل جراحی کاهش وزن قوی‌ترین اثر را داشت و افراد را بر آن داشت که روزانه حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کالری از رژیم‌های غذایی خود حذف کرده و به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، فقط ۵۸ کالری دریافت کنند. افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، یک سال دیرتر به وضعیت پایدار می‌رسند که نشان می‌دهد این جراحی اشتهای آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هال می‌گوید استفاده از دارو‌هایی مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید و مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان لازم برای رسیدن به توقف کاهش وزن را طولانی‌تر می‌کند، اما از وقوع کامل آن جلوگیری نمی‌کند.

هال گفت: «آنچه که در حال رخ دادن است این است که افراد هر چقدر هم وزن از دست بدهند، همچنان افزایش اشتها را تجربه می‌کنند.»

او در عین حال تصریح کرد اگر دارو یا درمانی به طور کامل اشتها را از بین ببرد، خطرناک خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد تا آن قدر از خوردن سر باز بزند که بمیرد.

این مطالعه همچنین به اصلاح برخی از ایده‌ها در مورد اینکه چرا افراد از کاهش وزن خودداری می‌کنند کمک می‌کند.

به عنوان مثال، یک نظریه این است که کاهش وزن به متابولیسم آسیب می‌رساند، بنابراین افراد در هنگام استراحت کالری بسیار کمتری نسبت به زمانی که شروع کردند می‌سوزانند و می‌توانند به راحتی وزن خود را به دست آورند.

هال می‌گوید متابولیسم پس از کاهش وزن کاهش می‌یابد، اما نه آن قدری که بتوان با آن زمان توقف کاهش وزن را دریافت.

او این تصور را که اثر دارو‌ها در نهایت متوقف می‌شود، رد می‌کند و می‌گوید: «دلیل توقف کاهش وزن آن است که در نقطه‌ای، اثر دارو‌ها باعث افزایش اشتها می‌شود.»

هال گفت: «یک چیز بسیار رایج دیگر در حال حاضر این است که بعضی می‌گویند با جراحی چاقی، آن قدری که فکر می‌کردند وزن‌شان کم نشده است، از پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ استفاده می‌کنند، یعنی باز هم تن به مداخله بدنی دیگری می‌دهند.»

این پژوهشگر می‌افزاید: «هر مسیری را که انتخاب کنید، یک وضعیت پایدار برای حفظ کاهش وزن مورد نیاز است؛ بنابراین ایده خوبی است که در نظر بگیرید آیا می‌توانید کاری را که انجام می‌دهید برای مدت طولانی ادامه دهید یا نه.»

افرادی که پس از کاهش کالری روند کاهش وزن‌شان متوقف می‌شود، احتمالاً می‌توانند با محدود کردن بیشتر کالری یا اضافه کردن ورزش به روال خود، از آن مرحله عبور کنند. هال در این زمینه می‌گوید: «هر کاری که انجام می‌دهید، باید به آن ادامه بدهید؛ بنابراین شما باید از مداخله در سبک زندگی برای بقیه زندگی خود راضی باشید.»